Yargıtay’dan çalışanlar için emsal karar!

0

BEÄžENDÄ°M

ABONE OL

News

0

Bir kamu kurumunda taÅŸeron ÅŸirket bünyesinde çalışan iÅŸçinin maaşı düÅŸürüldü. Ä°ÅŸ mahkemesinin yolunu tutan iÅŸçi; taÅŸeron ÅŸirkette bilgi iÅŸlem ve veri kontrol elemanı olarak hizmet akdi ile çalışmaya baÅŸladığını, taÅŸeron firmaların sürekli deÄŸiÅŸtiÄŸini, yapılan ihale sonrasında davacının ücretinin haberi ve muvafakati olmadan brüt 1.040,90 TL. olan maaşının 30.12.2009 tarihinde 763.65 TL. ye düÅŸürüldüÄŸünü belirtti. TaÅŸeron yönetimine baÅŸvurduÄŸunda ilgili bakanlığın genelgeleri gerekçe gösterilerek ücretinin asgari ücret düzeyine düÅŸürüldüÄŸünün belirtildiÄŸini dile getiren davacı iÅŸçi; Ä°ÅŸ Kanununun 22. Maddesine göre de iÅŸ ÅŸartlarında esaslı deÄŸiÅŸiklik teÅŸkil eden ücret düÅŸürülmesini halinde iÅŸçiye yazılı bildirimde bulunulması gerektiÄŸini belirterek ücret alacağı ile maaÅŸ farklarının ödenmesi gerektiÄŸini iddia etti. Davalı kurum, davanın reddini talep etti. Mahkeme; davanın kabulüne hükmetti. Kararı davalı kamu kurumu temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.

Adeta manifesto niteliÄŸindeki Yargıtay kararında; iÅŸçinin aldığı ücret miktarının düÅŸürülmesi, ikramiyenin veya sosyal yardımın kaldırılması, iÅŸçinin iÅŸyeri organizasyonunda mevcut görevinden daha alt seviyedeki bir göreve atanması, çalışma koÅŸullarının ağırlaÅŸtırılması gibi durumların 4857 sayılı Ä°ÅŸ Kanunu’nun 22. maddesi anlamında iÅŸ sözleÅŸmesinin içeriÄŸinin iÅŸçi aleyhine deÄŸiÅŸtirilmesi anlamına geldiÄŸi hatırlatıldı. Bu tür deÄŸiÅŸikliklerin ancak iÅŸçinin yazılı onayı ile yapılabileceÄŸine vurgu yapılan Yargıtay kararında; “Ä°ÅŸçinin açıkça onay vermediÄŸi esaslı deÄŸiÅŸiklikler iÅŸçiyi baÄŸlamaz. Ücret indirimine dair esaslı deÄŸiÅŸikliÄŸin iÅŸçi tarafından açıkça kabul edilmemesine raÄŸmen ödeme döneminde daha az ücret ödenmesi, hatta bu ödemeye dair ücret bordrosunun iÅŸçi tarafından imzalanması durumunda dahi iÅŸçinin fark ücret isteme hakkı devam eder. Bakanlığa baÄŸlı kuruluÅŸlarda çalışan alt iÅŸveren iÅŸçilerinin almakta oldukları temel ücretin düÅŸürülmesi, Bakanlık Genelgelerine dayansa dahi çalışma koÅŸullarında iÅŸçi aleyhine esaslı deÄŸiÅŸiklik niteliÄŸinde olup deÄŸiÅŸikliÄŸin geçerli olabilmesi için 4857 sayılı Ä°ÅŸ Kanunu’nun 62. ve 22. maddelerine göre iÅŸçinin açıkça ve yazılı muvafakatinin bulunması gerekir. Bunun anlamı ücrette yapılacak indirimin yazılı olarak iÅŸçiye bildirilmesi üzerine iÅŸçinin de bu deÄŸiÅŸikliÄŸi altı iÅŸ günü içerisinde yazılı olarak kabul etmesi durumunda ücrette yapılacak deÄŸiÅŸiklik geçerli hale gelir. Hizmet sözleÅŸmesinin esaslı unsurlarında yapılacak deÄŸiÅŸikliÄŸin kabulü iÅŸçi tarafından yazılı bir muvafakat bildirimi ile yapılabileceÄŸi gibi taraflar arasında imzalanacak yeni bir hizmet sözleÅŸmesi vasıtası ile de yapılabilir. Bu ÅŸekilde yapılmayan deÄŸiÅŸikler geçerli deÄŸildir. Somut uyuÅŸmazlıkta, davalı veya alt iÅŸverenleri tarafından davacı iÅŸçinin ücretinde yapılan indirim için iÅŸçiden yazılı bir muvafakat alınmadığı; fakat dava konusu edilen sürede deÄŸiÅŸen bazı alt iÅŸverenler ile davacı arasında hizmet sözleÅŸmeleri imzalandığı anlaşılmaktadır. Davacı ile alt iÅŸverenler arasında imzalanan ve ücret miktarının yazılı olduÄŸu hizmet sözleÅŸmeleri 4857 sayılı Ä°ÅŸ Kanunu’nun 22. maddesi kapsamında ücrette yapılan indirimi iÅŸçinin yazılı olarak kabul ettiÄŸini gösterir ve bu tarihten itibaren ücrette yapılan indirim geçerli hale gelir. Bu sebeple yeni iÅŸ sözleÅŸmesi yapılarak ücretin indirilmesine iÅŸçi tarafından muvafakat edildikten sonra fark ücret talep edilmesi mümkün deÄŸildir. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliÄŸi ile hükmedildi.” denildi.