50 yıldır kravatını çıkarmıyor

0

BEÄžENDÄ°M

ABONE OL

News

0

Yaklaşık 50 yıldır kravatını çıkarmayan, trafiğin yoğun olduğu bu bölgede ekmek parası için bekleyen Taşlıçukur, müşterileri tarafından aynı zamanda nezaketiyle tanınıyor. Sabah mahallesindeki kedi, köpekleri besleyerek mesaisine başlayan 61 yaşındaki sıra dışı su satıcısı, yaşadıklarını kitaplaştırmak da istiyor.

Sadece herhangi bir su satıcısı deÄŸil, “Ä°stanbul Beyefendisi” tabirini yaÅŸatan bir emektar olan Ali TaÅŸlıçukur, hayat serüvenini AA muhabirine anlattı.

Daha önce temizlik işçisi olarak hayatını idame ettiren ve emekli olduktan sonra “Åžimdi ne yapmalıyım?’ sorusunun yanıtını su satarak bulan TaÅŸlıçukur, esnaflığın en önemli inceliÄŸinin gülümsemek olduÄŸunu söyledi.

Ãœsküdar Beylerbeyi’nden 15 Temmuz Åžehitler Köprüsü’ne giriÅŸte bulunan yokuÅŸta, trafik sıkışıklığında su satan Ali TaÅŸlıçukur, parıldayan ayakkabıları, burnuna düşen gözlükleri, renkleri uyumlu takım elbisesi ve kravatının yanı sıra, pazar arabası ile dikkati çekiyor. TaÅŸlıçukur, yaklaşık 50 yıldır kravatını boynundan çıkarmıyor.

Özellikle sabah iÅŸe gidenlerin aÅŸina olduÄŸu bir sima olmanın yanında, taksi esnafına da bozuk para saÄŸlayan TaÅŸlıçukur, kendisine selam vermeden geçmeyen vatandaÅŸlara gülümseyerek “günaydın” derken, aracını durdurarak su alanlara tepki olarak basılan kornaya ise “tamam” iÅŸareti yapıyor.

Ä°lkokulu memleketi Ordu’da okuduktan sonra 1969 yılında Ä°stanbul’a geldiÄŸini ve amcasının yanında kaldığını kaydeden TaÅŸlıçukur, “Yengem vardı, bana annelik yaptı. Bundan 5-6 ay önce koronavirüs dolayısıyla vefat etti. Çocuklarını yıkar, aynı leÄŸende beni de yıkardı o zamanın ÅŸartlarında. Orta 2. sınıfa giderken çalışkan bir öğrenci olmama raÄŸmen Fen Bilgisi hocam beni sınıfta bıraktı, kravat yüzünden. Kravat takmıyordum. ‘Hocam ne olursun, beni sınıfta bırakma. Bundan sonra devamlı takacağım.’ dedim. Yine de bıraktı. Kursa gittim, imtihanda baÅŸardım. O gün bu gündür takım elbise devamlı.” diye konuÅŸtu.

“Takım elbiseyle su satmak çok dikkati çekiyor”

Ortaokulu bitirdikten sonra kömürlü yolcu gemilerinde garsonluk yaptığını, daha sonra belediyede çalışacak temizlik işçisi arandığını duyarak başvuruda bulunduğunu belirten Taşlıçukur, şöyle devam etti:

“Belediyede temizlik işçisi olarak iÅŸe baÅŸladım. Ä°yi ki de baÅŸlamışım. 3-4 ay maaÅŸ alamadığımız zamanlar da oldu ama yine de sabrettik. En son 3,5 yıl Ä°STAÇ’da çalıştım, oradan da emekli oldum. Emekli oldum eve geldim, ‘ne yapayım?’ diye düşündüm. Kitap yazıyordum, taşınırken onu kaybettim. Åžimdi onu da toparlamaya çalışıyorum bir yandan. Emekli olduktan sonra canım sıkıldı, temizlik yaptığım yerde su satayım diye düşündüm. BoÄŸaz katılımında su satmaya baÅŸladım. 4 senedir orada su satıyorum. Takım elbiseyle su satmak çok dikkati çekiyor. 50 metreden gördüğünde vatandaÅŸlar almayacaksa bile alıyor. Oranın esnafı oldum artık. Yüzde 90’ı tanıyor. Adamın parası olmuyor ‘Devam et’ diyorum. Adam Van’a gidip geliyor; ‘Bir tane su borcum vardı, buyur’ diyor. Sabah 7’de orada oluyorum. TrafiÄŸin durumuna göre çalışıyorum. Trafik bitince bizim iÅŸ de bitiyor. Ä°nsanlarla diyaloÄŸu çok seviyorum. Bu iÅŸ de beni mutlu ediyor.”

Kedi, köpeklerin can dostu

Sabah saat 06.30’da kalkarak mahalledeki kedileri beslediÄŸini daha sonra 06.40 otobüsüyle Anadolu Hisarı’ndan Beylerbeyi’ne gittiÄŸini dile getiren TaÅŸlıçukur, hayatının alışık olduÄŸu kedi ve kuÅŸları beslemek ve insanlarla diyalog kurarak geçtiÄŸini ifade etti.

Zaman zaman su satarken tepkiler de aldığını söyleyen TaÅŸlıçukur, “Trafik sıkışıyor. Ä°ÅŸaret veriyorum. Kimisi gülüp geçiyor, kimisi de tepki veriyor. Bunlar yazdığım kitabın malzemesi. Oradaki diyalog bana 5 sayfalık malzeme oluyor. Kitabın ismi “Köyümün delisi” olacak. Türü macera olacak. Bir sponsor bulursam da bastıracağım. Kitap benim yaÅŸanmışlıklarımı anlatıyor. Zamanında çok kitap okudum. Rus yazarları, YaÅŸar Kemal’in aÄŸalık düzeni üzerine romanlarını ve Ä°nce Memed’in çektiklerini okurken kendimi yazma isteÄŸiyle buldum. Bu bir çocukluk hayali.” diye konuÅŸtu.

Åžiir yazdığını da anlatan TaÅŸlıçukur, “EÅŸime de ÅŸiir yazmıştım. Tek başıma istedim kendisini. 34 yıllık evliyiz. Hala ona ÅŸiirler yazarım.” dedi.

“Müşterimin yanında düğmemi iliklerim”

Cumartesi ve pazar günleri dinlendiğini aktaran Taşlıçukur, şunları kaydetti:

“Ä°dare ediyorum şükürler olsun. Takım elbisemi eksik etmem. Kredi kartı var, taksit var. Böyle giyinmeden oraya çıktığımda kendimi boÅŸlukta hissediyorum. Esnafın albenisi olacak. Gördünüz elimde eldiven, dezenfektanım yanımda. 15 dakikada bir ellerime sürüyorum pandemiden dolayı. Bana göre esnaf güler yüzlü olmalı. Saygılı davranmalı. Ben esnaf olarak müşterimin yanında düğmemi iliklerim. Fazla para veren oluyor. Köpeklere, sokak hayvanlarına mama alıyorum. Gariban da bir çocuk var, ona götürüyorum. Çalışmak zinde tutuyor. Çalışmasam ne yapacağım? Yaşıtlarıma tavsiyem kendini boÅŸlukta bırakmasınlar. Hareket edip, bir meÅŸgale bulsunlar.”

“Darbecilere karşı direndik Beylerbeyi’nde”

Bu iÅŸ sayesinde dostluklar da edindiÄŸini, taksicilere kolaylık olsun diye ‘bozuk vereyim mi?’ diye sorduÄŸunu dile getiren Ali TaÅŸlıçukur, “Selam vermeden geçen nadirdir. Köprü çıkışı bana aÅŸinadır.” dedi.

15 Temmuz hain darbe giriÅŸiminde gece sıralarında orada olduÄŸunu belirten TaÅŸlıçukur, “Karşıdan geliÅŸ yönünde Altunizade’ye çıkış yerinde bilboardlara mermi geldi. Camı parçaladı. Dizimi kesti. Oradan sürünerek aÅŸağı geldim, taksi durağının orada kaldım. Darbecilere karşı direndik Beylerbeyi’nde. O gece hanım bana ‘senin çalıştığın yerde askerler orada, ihtilal oluyor.’ dedi. Ben de ‘Ne ihtilali? Ä°htilal 80’de oldu. Neler çektim, bir de ÅŸimdi mi olacak?’ dedim. Araba yok, bir ÅŸey yok, yürüdük mahalleliyle. Neler gitti orada. Allah bir daha yaÅŸatmasın.” ÅŸeklinde konuÅŸtu.

AA